Mijn naam is Gerda van Opijnen, ik ben opgegroeid in het Friese dorp Wiuwert en woon nu samen met mijn vriend in Leeuwarden. Mijn hobby’s zijn boksen en mijn aquarium. Momenteel zit ik in het laatste jaar van de mbo-4-opleiding Chemisch Fysisch Analist bij MBO Life Sciences in Leeuwarden. In het kader van deze opleiding loop ik stage bij het CEW.
Tijdens het eerste jaar van mijn opleiding zocht ik wat meer uitdaging en ben ik de extra module ‘Analist van de toekomst’ gaan doen, over het winnen, zuiveren en distribueren van water. Deze werd gegeven door Marco Verkaik, nu ook werkzaam bij CEW. Eigenlijk had ik nooit zoveel met het onderwerp water. Op de basis- en middelbare school werden we er echt mee doodgegooid, waardoor ik er een tegenzin in kreeg, maar tijdens deze module veranderde dat. Ik ontdekte dat ik het water uit mijn aquarium ook kon analyseren. Zo kwam het dat ik regelmatig monsters meenam naar school en mijn interesse in waterkwaliteit gewekt werd.
Het CEW zelf kwam ik voor het eerst tegen in de stagedatabank van school. Wat ik daar over ze las sprak me erg aan en dus ben ik op hun website gaan kijken. Ik ontdekte dat CEW heel uiteenlopende projecten doet met water. Daarom heb ik contact opgenomen met Maarten Trilsbeek, Talent Manager bij CEW. Uiteindelijk liep het toen allemaal anders en ben ik een stage gaan doen als toa (technisch onderwijs assistent) voor eerstejaars chemiestudenten bij Van Hall Larenstein. In mei van dit jaar kwam ik Maarten weer tegen, deze keer tijdens WaterCampus Experience Day. We raakten in gesprek en nu zit ik hier dus voor mijn eindstage.
Daar ging overigens nog wel wat voorwerk aan vooraf. Omdat ik graag precies wilde weten wat ik kon verwachten, sprak ik meerdere mensen over het CEW. Van enkele docenten hoorde ik dat je bij CEW in het diepe wordt gegooid en veel zelf moet uitzoeken. Dat leek mij juist een pluspunt voor mijn persoonlijke ontwikkeling. In de praktijk valt het overigens reuze mee, er is altijd wel iemand beschikbaar als ik een vraag heb.
Mijn opdracht gaat over monitoring van erfafspoelwater bij melkveebedrijven, een onderwerp dat ik interessant vind en dat me goed ligt. Erfafspoelwater is regenwater dat via het boerenerf weer in het oppervlaktewater belandt. Daarbij zouden vervuilende stoffen meegenomen worden volgens een onderzoek dat in 2009 werd uitgevoerd. Dit onderzoek is echter niet meer representatief en daarom wordt het nu opnieuw uitgevoerd. In fase 1 van het project wordt onderzocht welke sensoren het meest geschikt zijn om de metingen te verrichten. In fase 2 worden er pilot-opstellingen gemaakt bij boeren zodat er over een langere periode gemeten kan worden. Ik mag o.a. het stikstofgehalte bepalen met de Kjeldahl-methode, iets wat ik altijd al heb willen doen maar wat we school helaas niet kregen. Het is namelijk een vrij dure methode en er is een speciale training voor nodig die ik nu ga krijgen in het Waterapplicatiecentrum, nadat ik een plan van aanpak heb gemaakt. Ik heb een passie voor de zichtbare chemie, stoffen aantonen met reacties, de Kjeldahl-methode is daar een mooi voorbeeld van.
Door wat opstartproblemen, onder andere het te laat arriveren van benodigde meetkasten, bestonden mijn eerste stageweken helaas alleen uit computerwerk. Ik popel om de laarzen en de regenjas aan te trekken, het veld in te gaan en lekker monsters nemen. Het erfafspoelwaterproject loopt tot eind dit jaar. Daarna ben ik nog tot februari 2023 bezig met een ander project alvorens deze stage eindigt. Vervolgens moet ik nog paar maanden school om wat vakken in te halen (achterstand door Corona) en om mijn proeve van bekwaamheid af te leggen. In de toekomst zou ik graag samen met mijn vriend naar IJsland emigreren.
